360° in het onderwijs

360° is voornamelijk bekend vanwege zijn aanwezigheid binnen de wereld van gaming en hobby’s, maar ook binnen het onderwijs liggen kansen voor het grijpen. 360° biedt namelijk de mogelijkheid om een echte schijnwerkelijkheid van de realiteit te creëren, waardoor dit de kans biedt om in te zetten op authentiek onderwijs.

Denk bijvoorbeeld aan field trips, waarbij het niet langer nodig is om met de volledige klasgroep naar een bepaalde locatie te reizen. De lesgever/ cameraman kan eenmalig een 360°-video opnemen van de locatie, waarna deze onbeperkt herbruikbaar is. Studenten hoeven zelfs niet op school te zijn om deze field trip te ervaren, aangezien het mogelijk is om deze content van thuis uit te bekijken.

Ook het aanleren van representatieve beroepstaken, kan door een expert keurig en gradueel gemodelleerd worden in een 360°-video. Het zal bijvoorbeeld niet mogelijk zijn om met 25 studenten en een elektricien in een elektriciteitscabine te staan, terwijl het wel mogelijk is om het expertgedrag van de elektricien op te nemen in 360°. Hierdoor krijgen alle studenten de mogelijkheid om het expertgedrag te analyseren. Ook verbanden bij het uitvoeren van procedures en processen, kunnen visueel worden aangetoond. Stel dat de elektricien aan de linkerkant van de elektriciteitscabine een stroomkring sluit, begint er plots aan de rechterkant van de elektriciteitscabine een lamp te branden. Hierdoor wordt de relatie tussen oorzaak (sluiten van de stroomkring) en gevolg (de lamp gaat branden) meteen inzichtelijk. Bovendien is het mogelijk om bijvoorbeeld meerdere en andere elektriciteitscabines te filmen die er anders uitzien, waardoor het mogelijk is om de transfer van kennis te stimuleren.

De lijst met leerkansen en mogelijkheden van 360° in het onderwijs kan blijven doorgaan, maar het ontbreekt zich nog aan een didactische onderbouwing en verrijking om echt te spreken van een 360°-videoles. Het aanbieden van 360°-video’s kan effectief zijn in bepaalde situaties (rondleiding, introductie tot nieuwe omgeving, …), maar is dus onvoldoende om te spreken van een leerproces. Vanuit een didactisch standpunt is er een noodzaak om de 360°-video te verrijken met instructies die zowel effectief, efficiënt als engagerend zijn voor de student met de mogelijkheid tot scaffolding (Merril, 2002)[1], procedurele informatie die just-in-time wordt aangeboden (Van Merriënboer & Kirschner, 2013)[2], personalisatie toe te voegen aan de authentieke omgeving door vrijheid en keuze aan de student te bieden (Kearney et al. 2012)[3], …

Vanuit deze noodzaak werd er aan de Hogeschool PXL beslist om een eigen software ‘Vivista’ te ontwerpen, die deze didactische verrijkingen mogelijk maakt.

[1] Merril, L D. (2002). First principles of instruction: Educational Technology Research and Development, 50(3), 43-49. doi: 10.1007/BF02505024

[2] Van Merriënboer, J. J. & Kirschner, A. (2013). Ten steps to complex learning: a systematic approach to four component instructional design. New York: Routledge

[3] Kearney, M., Aubusson, P., Schuck, S. & Burden, K. (2012). Viewing Mobile Learning from a Pedagogical Perspective. ALT-J Research in Learning Technology. Vol. 20.